Wat zijn nu de verschillen tussen Haute Couture, Couture en maatkleding?
Toen ik afgelopen week bezoek kreeg van een potentiële klant die nog niet eerder een unieke en exclusieve japon had laten maken, borrelde het idee voor een nieuw nieuwsitem al op. Er werd terecht gevraagd hoe de prijsopbouw van een Couture ontwerp nu eigenlijk is omdat het kostbaarder is dan een maatkostuum.
Hier ligt het op een dienblaadje, Angeline: geef betere informatie voor mensen die niet kunnen weten hoe en wat Couture en Haute Couture nu eigenlijk inhoudt, voordat er straks een generatie opstaat die denkt dat een kledingstuk aan een plantje groeit.
Bij deze:
“Haute Couture” en “Haute Couturier” (dat is de modeontwerper die het uitvoert) zijn beschermde titels die je als modemerk alleen mag voeren mits je aan zeer strenge eisen voldoet.
Zoals één van de eisen is dat de ontworpen kleding in eigen ateliers moet worden vervaardigd en dat daar minimaal twaalf mensen werkzaam moeten zijn.
Bovendien is het merk verplicht twee keer per jaar een modeshow te geven waarin minimaal vijftig ontwerpen moeten worden getoond op verschillende mannequins.
Het merk is ook verplicht een speciale ruimte te bezitten waar zij hun clientèle kunnen ontvangen om de collecties te laten zien.
Voor meer informatie zie deze link naar Wikipedia.
Wanneer je het woord “Couture” gaat opzoeken zie je door de bomen het bos niet meer.
Iedereen mag “Couture” verkopen en zich “Couturier” noemen en dan hoef je niet eens een draad in een naald te kunnen steken, laat staan ooit met een schaar in een stof te hebben geknipt. Iedereen mag dus de term “Couture” gebruiken, niet alleen voor confectiekleding maar ook voor sieraden enzovoorts. Kortom het lijkt een term te worden die niets meer te maken heeft met het ambacht waar het oorspronkelijk voor bedoeld was.
Voor meer informatie zie deze link naar woordbegrippen.
Waarom is AvL Couture dan Couture?
Omdat dit woord toch het meest geassocieerd wordt met Haute Couture.
Feit is dat ik simpelweg niet voldoe aan de strenge eisen die Haute Couture mij oplegt zoals onder andere een paar maal per jaar shows geven en minimaal een dozijn personeelsleden van werk voorzien…
Het moet je wel liggen om de juiste investeerders of subsidies te vinden die jou tonnen ter beschikking stellen om dit allemaal mogelijk te maken. De enorme, natuurlijk ook positieve stress en druk krijg je er gratis bij.
Het is een strategie die mij totaal niet past.
Uiteraard met alle respect voor de kunstenaars die dit wel aan kunnen!
Prijs van een AvL Couture kledingstuk:
Mijn prijsopbouw is altijd helder en duidelijk en van tevoren bekend.
De one of a kind kledingontwerpen die stuk voor stuk, samen met u persoonlijk zijn ontworpen worden vervaardigd met de meest exclusieve materialen in mijn eigen atelier aan huis en ondergaan een zeer arbeidsintensief proces.
De prijzen van AvL Couture zijn te vergelijken met die van de meer exclusieve confectie(!) merken als St. John en Escada. Maar de prijzen liggen wel ruim onder bijvoorbeeld Akris en Bottega Veneta, waar honderden, zo niet duizenden stukken van worden gemaakt die overal ter wereld worden verkocht.
In de praktijk komt het er op neer dat ik bijvoorbeeld minimaal veertig uren besteed aan een damescolbert en minimaal zeventig uren aan een herencolbert.
Het zijn sec atelier uren waarbij het ontwerpen, het kiezen van de stof met het bijbehorende bestelproces van alle materialen én de pas-sessies met de cliënt niet eens zijn inbegrepen.
Zodoende zijn alle opgetelde uren absoluut niet terug te vinden in het uiteindelijke kostenplaatje.
Daardoor is de prijs voor een AvL Couture ontwerp wel bereikbaar en acceptabel voor mijn klanten. Ook voor mijzelf om het hier draaiende te houden. Zoals een van mijn klanten mij vertelde: “Maar Angeline, de schoorsteen moet toch ook roken?!”
Enfin, het zijn dus wel de Haute Couture technieken en handelingen die ik hier uitvoer, maar niet de Haute Couture prijzen. Deze kunnen naar tienduizenden euro’s gaan voor het maken van een japon.
Bijna logisch wanneer je weet dat de kosten voor de vestiging, de magnifieke shows, het personeel, alle campagnes enzovoorts voor een deel moeten worden bekostigd uit de opbrengst van een Haute Couture stuk.
Een modehuis met alleen Haute Couture redt het daarom ook niet, het is een fantastisch “uithangbord” naar hun betaalbaarder confectielijn en ”ready to wear” collecties.
Tot slot nog over de opmerking: “Maar overal kan ik toch maatkleding kopen…?!”
Ik kan u verzekeren dat dan uiteraard wel de maten worden opgenomen en dat u vervolgens de stof mag uitkiezen maar dat het kledingstuk wel naar een laagloon land gaat om daar in de fabriek te worden gemaakt. Vaak overleeft zo’n kostuum een stomerijbeurt niet en hangen alle zomen en beleggen er nadien uit.
Vandaar dat u in elke stad voor duizend euro makkelijk een maatkostuum kunt kopen.
Dat is heel wat anders dan de vergelijking met wat een kostuum gemaakt door een erkende kleermaker in Engeland mag kosten. Deze gaan vanaf 4000 pond, omgerekend ruim 5100 euro en is verder afhankelijk van de materiaalkeuze. Voor meer informatie zie deze link naar een prijsoverzicht.
